ROLA I CECHY DOBREJ RELACJI RODZIC – NAUCZYCIEL
Szkołę tworzą nauczyciele, uczniowie i rodzice. Jednym z ważniejszych elementów procesu edukacji dziecka w szkole jest zbudowanie pozytywnej relacji między nauczycielem a rodzicem. Skuteczna komunikacja na linii rodzic – nauczyciel jest niezbędna dla odniesienia sukcesu każdej ze stron, ale przede wszystkim ma ogromny wpływ na sukces dziecka. Dobra relacja pomiędzy rodzicem a nauczycielem powoduje, że proces dydaktyczny jest bardziej efektywny, rozwiewa obawy, uwidacznia drogę rozwoju, daje najbardziej miarodajne informacje o sukcesach, trudnościach, postępach, potencjale dziecka.
Jak sprawić by rodzic i nauczyciel patrzyli w jednym kierunku?
Rodzice głównie odpowiadają za wychowanie dziecka. Jednak kiedy dziecko staje się uczniem, sporą część dnia spędza pod skrzydłami nauczyciela, który siłą rzeczy zaczyna mieć realny wpływ na kształtowanie jego postaw. Pomocne we współpracy jest obdarzenie kadry pedagogicznej zaufaniem. Jest to dość trudne, ponieważ aby obdarzyć kogoś zaufaniem, musimy go dobrze poznać, a na to rodzic nie ma czasu. Warto jednak dać ten kredyt nauczycielowi, gdyż zaufanie w relacji rodzic – nauczyciel ułatwi:
- komunikację,
- budowanie pozytywnej relacji,
- dążenie do wspólnego celu – dobro dziecka,
- konstruktywne rozwiązywanie problemów dziecka,
- starania każdej ze stron.
Rodzic, obdarzając nauczyciela zaufaniem, powinien wyjść z założenia, że jest on
osobą wykształconą w odpowiednim kierunku, obdarzoną właściwymi kompetencjami, specjalistą w swojej dziedzinie, zobowiązaną do przestrzegania ustalonych procedur, zasad, programów nauczania, podlegającą bezpośrednio nadzorowi dyrektora. Za pewnik należy uznać, że dla nauczyciela, tak samo jak dla rodzica, najważniejsze jest dobro dziecka. Świadomy rodzic powinien jednak pamiętać, że nikt nie zna jego dziecka tak dobrze jak on sam i aby proces dydaktyczno-wychowawczy był jakościowo najlepszy, musi on aktywnie w nim uczestniczyć. Dobra współpraca oparta na szacunku, dialogu i wzajemnym słuchaniu oraz nastawiona na pozytywne rozwiązanie jest tutaj kluczowa, aby wyjaśniać przyczyny ewentualnych problemów, niepowodzeń dziecka czy wspierania go w rozwoju.
Wskazówki dobrej komunikacji rodzic – nauczyciel:
Rodzicu:
- Nie krytykuj nauczyciela przy dziecku. Rodzic ma oczywiście prawo do analizowania pracy nauczyciela, jednak dzielenie się tymi opiniami z dzieckiem powoduje, że traci ono szacunek do nauczyciela, do wykonywania jego poleceń, słabnie zapał do nauki.
- Nie obarczaj winą za niepowodzenia tylko nauczyciela. Nie zawsze słaba ocena w dzienniku to wynik niewłaściwej metody przekazywania wiedzy przez nauczyciela. Przyczyn może być wiele: brak opanowania danej umiejętności, konkretnych treści edukacyjnych, złe samopoczucie dziecka, trudności z koncentracją, nieodpowiedni wpływ rówieśników. Warto odkryć przyczyny uzyskania niezadawalającej oceny zanim pochopnie zaczniemy krytykować nauczyciela.
- Pamiętaj, że sukces dziecka zależy również od Ciebie. Nawet, jeśli nie w każdym przedmiocie szkolnym jesteśmy mistrzami, możemy wspomóc się innymi formami domowej nauki, na przykład wspólnie z dzieckiem rozwiązując zadania online na platformie edukacyjnej, planując odpowiedni harmonogram dnia, stosując konsekwentne metody wychowawcze w domu rodzinnym.
- Informuj nauczyciela o ważnych kwestiach. Najczęściej sytuacja rodzinna ma swoje odzwierciedlenie w ocenach dziecka i jego stosunku do szkoły. Konieczne jest poinformowanie nauczyciela o problemach rodzinnych, wychowawczych lub zdrowotnych, jeśli takie się pojawią.
- Staraj się by absencja dziecka w szkole i na zaleconych zajęciach dodatkowych, szczególnie z pomocy psychologiczno-pedagogicznej była jak najmniejsza.
- Podczas trudnych konfrontacji unikaj niepotrzebnego sarkazmu, oceniania, podważania kompetencji, straszenia skargami, równoległego mówienia, przerywania.
- W trakcie rozmowy skup się na problemie swojego dziecka, nie bój się dawać własnych propozycji rozwiązania problemu, spokojnie wysłuchaj nauczyciela.
Pamiętaj!
Bez skutecznej komunikacji, dobrej relacji nauczyciel:
- nie będzie wiedział, jak uczeń radzi sobie w domu,
- nie będzie znał jego środowiska rodzinnego niezwykle ważnego w prezentowanej postawie w szkole,
- nie będzie wiedział czy uczy się samodzielnie,
- nie będzie wiedział jak Twojemu dziecku pomóc.
To spowoduje, że:
- pogłębią się problemy ucznia,
- wkradnie się chaos informacyjny,
- zabraknie spójnego oddziaływania wychowawczego.
Ważne!
Uczeń, mający świadomość, że jego rodzic ma dobrą relację z nauczycielem, regularnie się z nim komunikuje, popiera jego metody pracy, najpewniej będzie się bardziej starał, efektywniej pracował w szkole. Widząc lub wiedząc, że relacje między jego rodzicem a nauczycielem są napięte, będzie manipulował, nastawiał ich przeciwko sobie, konfabulował. Efektem tego będą konflikty między nauczycielem i rodzicem, a straci na tym przede wszystkim uczeń.
Szeroko pojęta współpraca, komunikacja, relacja rodzica z nauczycielem oparta na zaangażowaniu i zaufaniu jest priorytetowa do osiągania sukcesów w procesie edukacyjnym dziecka, budowaniu jego motywacji oraz świadomości bycia odpowiedzialnym za swój rozwój.
Tekst pedagogizacji przygotowała: Karolina Szczepaniak, pedagog specjalny.
.jpg)
