14 października 1773 roku Sejm Rzeczpospolitej zatwierdził Komisję Edukacji Narodowej - pierwszą w Europie państwową władzę oświatową powołaną przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Był to wielki krok w tworzeniu polskiego szkolnictwa. Od tej pory dzień 14 października uznawany jest jako Dzień Edukacji Narodowej.
Z okazji Święta Edukacji Narodowej szkolne Koło Teatralne przygotowało przedstawienie dla wszystkich nauczycieli oraz pracowników administracji i obsługi szkolnej, które odbyło się 12 października na scenie teatralnej w szkolnej auli. Aktorów reprezentowali uczniowie z klas: 3d, 4d, 5a, 6c i 7b. Młodzi artyści wierszem, tańcem i piosenką podziękowali nauczycielom za ich codzienny trud wkładany w nauczanie i wychowanie. Prowadzący uroczystość przypomnieli historię tego święta. Szkolni wykonawcy w artystyczny sposób przedstawiali utwory poetyckie, wiersze o nauczycielach i dla nauczycieli, ubarwione ruchem scenicznym, tańcem i muzyką. Nie zabrakło układów tanecznych oraz radosnych piosenek traktujących o pracy nauczyciela i roli, jaką spełnia w kształtowaniu nowego pokolenia. Utwory na pianinie pięknie wygrywał uczeń klasy 5a, Michał Bednarski. Uczniowie klas starszych, parafrazując utwór Juliana Tuwima „Lokomotywa”, w wierszowanej scence ukazali śmieszne sytuacje szkolne, kiedy to ścierają się dwie osobowości: „nauczyciel, czyli przewodnik, mistrz w swojej profesji, powołany do przekazywania swego mistrzostwa wychowankom i uczeń - opornik, buntownik, któremu nauka skutecznie skraca dzieciństwo i zatruwa młodość”.
Zakończeniem programu były wyrecytowane życzenia skierowane do nauczycieli i pracowników szkoły. Emerytowani nauczyciele, którzy przybyli na uroczystość, otrzymali w prezencie upominki własnoręcznie wykonane przez uczniów na lekcjach techniki. Wykonawcy zostali nagrodzeni za występ dużymi brawami. Przedstawienie zostało zaprezentowane również całej społeczności szkolnej.
Był sobie pewien malarz artysta,
Co namalował obrazów trzysta
Wszystkie te dzieła, płótno za płótnem,
jak dorożkarski koń były smutne – i tylko jedno było wesołe
bo namalował tam swoją szkołę.
W czerwieni, złocie, różu i bieli
Zrobił portrety nauczycieli.
I krzyknął stojąc przy swoim dziele:
Niech żyją wszyscy nauczyciele!
Dziękuję moim podopiecznym za duże zaangażowanie, uczestnictwo w wielu próbach, chęci występowania na scenie, rozwijania swoich zdolności i przekazywania w artystyczny sposób ponadczasowych wartości literackich. Duże brawa za piękny występ :)
Opiekun Koła Teatralnego
Małgorzata Szymańska
.jpg)
